agricultura

BIDA KA!: Usapang panggisa

Mga Bida, usapang panggisa muna tayo dahil putok na putok ang isyu ng mataas na presyo ng bawang.

Nitong mga nakaraang araw, nawindang ang mga mamimili sa big­lang pagsirit ng presyo ng ba­wang sa mga pamilihan, na umabot pa sa P350 bawat kilo.

Ayon naman sa mga magsasaka at producers, nakakapagtaka ang big­lang pagtaas ng presyo ng ba­wang dahil sapat naman ang kanilang ani sa nakalipas na mga buwan para punuan ang pangangailangan sa merkado.

Kaya duda ng marami, may ilang mga supplier na nagtago ng kanilang nabiling bawang sa mga magsasaka upang magkaroon ng mataas na pangangailangan nito sa merkado.

Kapag nga naman lumakas ang pangangailangan ng bawang sa merkado at walang sapat na supply, tiyak na tataas ang pres­yo nito.

Ngayon, kapag tumaas ang presyo ng bawang, ilalabas ng mga tiwaling supplier ang kanilang supply. Mas malaki nga naman ang kanilang kita kumpara sa orihinal na presyo nito.

***

Kapag mataas ang presyo ng bawang sa merkado, kadalasan masaya ang mga magsasaka dahil sila ang direktang makikinabang dito.

Pero sa sitwasyong ito, mukhang naitsapuwera ang mga magsasaka at mukhang hinokus-pokus ng mga supplier ang supply ng bawang sa merkado upang magkaroon ng artificial shortage at tumaas ang presyo nito.

Ayon sa ilang mga nakausap ko, posibleng itinago ng mga supplier ang nabili nilang bawang sa buwan ng Pebrero at Marso at saka nila ito ilalabas kapag doble o triple na ang presyo nito sa merkado.

Ang pagmanipula sa supply ng bawang ay isa ring paraan upang mabigyang katwiran ang pag-aangkat ng bawang, na mas mura kumpara sa ibinebenta ng ating mga magsasaka.

Ang problema, kapag bumaha ang imported na bawang sa merkado, mamamatay ang lokal na industriya ng bawang sa bansa at mawawalan ng kabuhayan ang mga magsasaka.

***

Kaya dapat lang na tutukan at pabilisin ang imbestigasyon sa biglaang pagtaas ng presyo ng bawang at tiyakin na walang grupo o personalidad ang nagpapataas ng presyo nito.

Kailangan ding magsagawa ng malawakang monitoring ang Department of Agriculture (DA) para sa kapakanan ng mami­miling publiko.

Lalo nating paigtingin ang suporta sa ating mga magsasaka ng bawang upang matugunan ang pambansang pangangailangan sa presyong abot-kaya ng mga mamimili.

Huwag nating payagang ang mga interes ng mapang-abusong personalidad o grupo ang maglalagay sa perwisyo sa ating mga kapatid na magsasaka habang hinuhuthutan ang ating mamimi­ling publiko.

Pero mas maganda kung hindi lang bawang ang dapat bantayan ng DA, kundi ang iba pang sektor na pang-agrikultura, tulad ng bigas, sibuyas, manok at baboy para na rin sa proteksiyon ng mamimili.

***

Sa isa pang kuwento ng mga nagtatanim ng panggisa, punta­han naman natin ang mga nagtatanim ng sibuyas sa San Jose, Nueva Ecija.

Dati, ang mga magsasakang ito ay umaasa lang sa parte sa ani ngunit nabigyan sila ng pagkakataong kumita ng mas malaki nang itatag nila ang Kalasag Farmers Producers Cooperative noong 2008.

Sa tulong ng lokal na pamahalaan, nabigyan sila ng pagkakata­on na direktang maibenta ang kanilang mga pananim gaya ng sibuyas sa Jollibee.

Doon nagsimula ang pag-angat ng kanilang buhay. Noong 2008-2009, 60,000 kilo ng sibuyas ang naibenta nila sa isang ma­laking fast food chain sa bansa.

Sa mga sumunod na taon, umakyat ang kanilang benta sa 236,000 kilo at 245,000 kilo noong 2010-2011.

Ngayon, ang mga magsasaka ng Kalasag ay naipasemento na nila ang kanilang mga bahay, nakapagbabayad na para sa motorsiklo o tricycle, at napag-aral ang mga anak sa kolehiyo.

Sa huli kong pagbisita sa kanila, bago ako umalis ay naglabas sila ng mamahaling smart phone para kumuha ng aming larawan.

***

Sa mga kuwentong ito ng sibuyas at bawang, siguraduhin lang natin, mga Bida na hindi tayo igigisa ng mga taong mapagsamantala.

 

First Published on Abante Online

SBN-2744: Tarlac Agricultural University

As we move forward into the future, the challenge for all humanity is how to feed over seven billion people in the world, It is a local and global issue for the Philippines, as an agricultural country with rich and fertile land, and apt climate for farming.

It is no wonder that advancements in agriculture and farming technology have modernized the industry and resulted in new ways to increase production, maximize yield, and efficiently and sustainably utilize land and other resources.

Equipment and other tools are constantly being fine-tuned and improved while strategies in efficient farming are also being studied and developed in research facilities and universities around the world.

The country still has immense room for growth and development in the agricultural sector. There is still a long way for us to go in terms of modernizing and streamlining our agricultural sector.

Taking into account that Filipino farmers have an average age of 57 years, just 3 years shy of retirement, there is a pressing need to involve the youth in improving farming and agriculture in the Philippines.

The Tarlac Agricultural University Bill of 2015 seeks to do just that through advanced, technology-driven education, innovative training, and useful & practical research.

The proposed measure aims to transform the Tarlac College of Agriculture into a state university to cater to the region’s needs and potential for agricultural growth.

The University will seek to offer advanced education, higher technological, professional instruction and training in the fields of agriculture, science & technology, teacher education, engineering, agribusiness management, nontraditional courses and other relevant fields of study.

It will strive to also undertake research, extension services and production activities in support of the development of the Province of Tarlac, and of Central Luzon, an agricultural region, and provide progressive leadership in its areas of specialization.

Considering the unprecedented and growing demands of the community and the labor market for more specialized and expanded services in agricultural education and other related fields, it is high time to have an agricultural university in the region.

Once converted, the institution will become a potential avenue for intensified collaborative researches as well as technology promotion and commercialization, thereby attracting more young Filipinos, and probably other Southeast Asian students as well, to take on agro-development courses to advance our food security efforts in the region. In view of the foregoing, the approval of this bill is earnestly sought.
PDFiconDOWNLOAD SBN 2744

Scroll to top