Department of Agriculture

Senate Bill No. 694: Pagkaing Pinoy Para Sa Batang Pinoy Act

“You cannot feed the mind on an empty stomach.” This is a truth that millions of Filipinos know and feel all too well. Every day, millions of Filipino children trek to school, underfed and undernourished, yet expected to fully absorb the lessons of the day.

In a study called “The State of Food Insecurity in the World 2012”, conducted by the Food and Agriculture Organization (FAO), a total of 16 million Filipinos were considered undernourished 2010 to 2012, even as the number of chronically undernourished people dropped in all other Southeast Asian countries. Despite our growing economy, there are more underfed people in the Philippines today than there were two decades ago.

Meanwhile, another recent study on “the role of early childhood nourishment and health in connection with human capital accumulation”, published by Dartmouth University in 2012, revealed that the long-term detrimental effects of childhood hunger have a greater impact on school children than the effects of substandard schooling, infrastructure, classrooms, and textbooks.

This is perhaps one of the main reasons why Filipino children continue to lag behind our Asian neighbors in standardized tests. How can we expect them to do well in school when we have not given their brains the proper nourishment and fuel for the tasks that lie ahead of them?

Thus, the proposed “Pagkaing Pinoy para sa Batang Pinoy” bill seeks to alleviate childhood malnutrition in the Philippines through a feeding program for infants, public kindergarten and elementary school children. It will promote the health of children who are most in need, by providing regular and free access to nutritious food within a safe and clean school and community environment.

The benefits of the bill do not end there. To enhance the social value of this proposed measure, the feeding program will utilize, when possible and available, locally- sourced and locally-produced food products in order also to support local farmers and farming communities, and thus provide direct support to local agricultural communities. By providing a regular market for the products of local farmers and small entrepreneurs, this feeding program will help address not only child malnutrition but also poverty in the countryside.

This bill will entail partnerships with the Department of Agriculture (DA), the Department of Health (DOH), the Department of Social Welfare and Development (DSWD), the Department of Education (DepEd), and local government units.


PDFicon DOWNLOAD SBN 694

BIDA KA!: Usapang panggisa

Mga Bida, usapang panggisa muna tayo dahil putok na putok ang isyu ng mataas na presyo ng bawang.

Nitong mga nakaraang araw, nawindang ang mga mamimili sa big­lang pagsirit ng presyo ng ba­wang sa mga pamilihan, na umabot pa sa P350 bawat kilo.

Ayon naman sa mga magsasaka at producers, nakakapagtaka ang big­lang pagtaas ng presyo ng ba­wang dahil sapat naman ang kanilang ani sa nakalipas na mga buwan para punuan ang pangangailangan sa merkado.

Kaya duda ng marami, may ilang mga supplier na nagtago ng kanilang nabiling bawang sa mga magsasaka upang magkaroon ng mataas na pangangailangan nito sa merkado.

Kapag nga naman lumakas ang pangangailangan ng bawang sa merkado at walang sapat na supply, tiyak na tataas ang pres­yo nito.

Ngayon, kapag tumaas ang presyo ng bawang, ilalabas ng mga tiwaling supplier ang kanilang supply. Mas malaki nga naman ang kanilang kita kumpara sa orihinal na presyo nito.

***

Kapag mataas ang presyo ng bawang sa merkado, kadalasan masaya ang mga magsasaka dahil sila ang direktang makikinabang dito.

Pero sa sitwasyong ito, mukhang naitsapuwera ang mga magsasaka at mukhang hinokus-pokus ng mga supplier ang supply ng bawang sa merkado upang magkaroon ng artificial shortage at tumaas ang presyo nito.

Ayon sa ilang mga nakausap ko, posibleng itinago ng mga supplier ang nabili nilang bawang sa buwan ng Pebrero at Marso at saka nila ito ilalabas kapag doble o triple na ang presyo nito sa merkado.

Ang pagmanipula sa supply ng bawang ay isa ring paraan upang mabigyang katwiran ang pag-aangkat ng bawang, na mas mura kumpara sa ibinebenta ng ating mga magsasaka.

Ang problema, kapag bumaha ang imported na bawang sa merkado, mamamatay ang lokal na industriya ng bawang sa bansa at mawawalan ng kabuhayan ang mga magsasaka.

***

Kaya dapat lang na tutukan at pabilisin ang imbestigasyon sa biglaang pagtaas ng presyo ng bawang at tiyakin na walang grupo o personalidad ang nagpapataas ng presyo nito.

Kailangan ding magsagawa ng malawakang monitoring ang Department of Agriculture (DA) para sa kapakanan ng mami­miling publiko.

Lalo nating paigtingin ang suporta sa ating mga magsasaka ng bawang upang matugunan ang pambansang pangangailangan sa presyong abot-kaya ng mga mamimili.

Huwag nating payagang ang mga interes ng mapang-abusong personalidad o grupo ang maglalagay sa perwisyo sa ating mga kapatid na magsasaka habang hinuhuthutan ang ating mamimi­ling publiko.

Pero mas maganda kung hindi lang bawang ang dapat bantayan ng DA, kundi ang iba pang sektor na pang-agrikultura, tulad ng bigas, sibuyas, manok at baboy para na rin sa proteksiyon ng mamimili.

***

Sa isa pang kuwento ng mga nagtatanim ng panggisa, punta­han naman natin ang mga nagtatanim ng sibuyas sa San Jose, Nueva Ecija.

Dati, ang mga magsasakang ito ay umaasa lang sa parte sa ani ngunit nabigyan sila ng pagkakataong kumita ng mas malaki nang itatag nila ang Kalasag Farmers Producers Cooperative noong 2008.

Sa tulong ng lokal na pamahalaan, nabigyan sila ng pagkakata­on na direktang maibenta ang kanilang mga pananim gaya ng sibuyas sa Jollibee.

Doon nagsimula ang pag-angat ng kanilang buhay. Noong 2008-2009, 60,000 kilo ng sibuyas ang naibenta nila sa isang ma­laking fast food chain sa bansa.

Sa mga sumunod na taon, umakyat ang kanilang benta sa 236,000 kilo at 245,000 kilo noong 2010-2011.

Ngayon, ang mga magsasaka ng Kalasag ay naipasemento na nila ang kanilang mga bahay, nakapagbabayad na para sa motorsiklo o tricycle, at napag-aral ang mga anak sa kolehiyo.

Sa huli kong pagbisita sa kanila, bago ako umalis ay naglabas sila ng mamahaling smart phone para kumuha ng aming larawan.

***

Sa mga kuwentong ito ng sibuyas at bawang, siguraduhin lang natin, mga Bida na hindi tayo igigisa ng mga taong mapagsamantala.

 

First Published on Abante Online

Senator Bam Aquino’s Statement on the Price Increase of Garlic

The government should focus and expedite its investigation on the sudden rise of garlic prices. We must ensure that there’s no group or personality manipulating garlic prices.

The Department of Agriculture (DA) should conduct extensive monitoring to ensure the welfare of the buying public.

We must further intensify support to our garlic farmers to meet the country’s demand at an affordable price for consumers.

Let us not allow the interest of abusive personalities or groups to inflict further burden on our farmers and take away the hard-earned money of consuming public.

The DA should not only focus on garlic but on other agricultural products such as rice, onions, and chicken and pork.

Improving Agri Incomes should be DA’s Priority — Sen. Bam Aquino

Ensuring that farmers’ incomes improve year on year should be among the priorities of the Department of Agriculture (DA).

This was a point made by Senator Bam Aquino, at Monday’s Senate hearing on the DA’s 2014 budget.

According to the DA’s Bureau of Agricultural Statistics (BAS), the average net income of an agricultural household in the Philippines is at least Php61,000 per year or just a little over Php5,000 per month. Some reports say that coconut farmers are among the country’s poorest of the poor, earning an average of only Php23,000 per year.

“We need to make the agricultural sector more attractive, to ensure the continuity and sustainability of the sector,” Sen. Aquino said.  “We need to make sure that as our production levels are rising, our income levels are rising as well.”

The lawmaker likewise proposed that ensuring the improvement of farmers’ annual incomes be a part of the DA’s performance indicators.

He added, “Even if we’re increasing our level of production but our farmers are still earning this level of income, mahihirapan talaga tayo (it’s going to be very hard for us) to achieve our targets.”

“The agricultural sector can make a big difference in our push for inclusive growth, but that means nobody should be left behind as we work to improve our productivity. Hindi puwedeng naiiwan ang mga magsasaka at naghihirap pa rin sila habang umaangat ang ekonomiya ng bansa. Kailangang magkasabay ang pag-akyat ng produksyon sa pag-angat ng mga kita ng mga pamilyang nakasalalay sa agrikultura.”

 

Scroll to top